Ik zoek een stoel

Het zit namelijk zo....

In de week van 20 januari gaan we verhuizen naar een nieuw pand. en omdat we kekke IT'ers zijn is er veel nagedacht over het origineel inrichten van ons nieuwe bits&bytes-nest.

Een fijne afgesloten werkplek voor de afdeling finance waar ze in alle rust Dagobert Duck kunnen spelen. Een open tuintje voor support alwaar zij hun telefonische liefdesrelatie met onze klanten kunnen verdiepen en intensiveren. De webbouwers (semi-nerds) gezeteld op enige afstand van de developers (uber-nerds).

En zo verder voor onze telemarketeers, salesmensen en communicatiedame. Rest de kantine. Een oase van rust alwaar wij gezamenlijk kunnen genieten van Stamppot andijvie, Appelflappen, Aardappelsoesjes, Amsterdamse uitjes, Balkenbrij, Beschuit met muisjes, Bitterballen, Blote billetjes in het gras, Boerenjongens, Boerenkool, Boerenmeisjes, Bossche bollen, Broeder (Jan in de zak), Bruinebonenschotel, Butter en eek, Boterkoek, Chocoladefondue, Chocolademelk, Dikke koek, Drop, Erwtensoep, of gewoon van een boterham met kaas.

Maar dan moet je wel kunnen zitten. Iemand van ons bedacht toen het verschrikkelijk leuke idee dat iedereen zijn eigen lunchstoel regelt! Daardoor ontstaat een heeeeele gezellige varieteit aan stoelen, wat dan weer bijdraagt aan een oh zo toppie sfeerbeleving, kameraadschapsgevoel schenkend en in hoge mate bijdragend aan de algemene it-entrpeneurschapcoexistentiebeleving.

Je voelt hem al. Ik heb geen stoel. Althans, niet een die zonder serieus zware alimentatiegevolgen het huis uit gesmokkeld kan worden. Dan eet ik liever gehurkt.

Dus help me, alstjeblieft. Ik wil zo graag de medewerker zijn met de meest originele bijdrage maar ontbeer eerlijk gezegd iedere vorm van creativiteit.

Mijn e-mailadres is gerben.nijmeijer@wazzupinc.com. en ik kom persoonlijk een enorme bos bloemen brengen aan de internettende lezer die mij helpt aan een vierpotige winnaar.

In gespannen afwachting van jullie reactie, welke dan ook

Gerben

Survival, Inquiry and Sophistication

Ook bekend als de Hoe, Waarom en de Waar fasen. Het zijn de verschillende die een beschaving doorloopt (in een periode van honderden jaren). Bijvoorbeeld in Europa, waar we een oudere beschaving zijn die qua macht op zijn einde loopt, en in de fase Sophistication zitten (met het poldermodel als ultiem voorbeeld). In Europa bekijken we alles van meerdere kanten en vanuit een intellectueel perspectief, sophisticated.


De Verenigde Staten daarentegen bevindt zich als relatieve nieuwkomer in de beschavingscyclus in de fase van Survival. Die kenmerkt zich (onder andere) door hard en emotioneel reageren, het doel heiligt de middelen.

Bloggen = verantwoordelijkheid?
Blog’s lezen is leuk, vooral over ondernemen, en helemaal over de makelaardij en de Horeca. Interessant en nodig om te weten waarmee iedereen bezig is, en hoe er over dingen wordt gedacht. Mooi van blog’s is dat ze door iedereen waar dan ook ter wereld vanuit iedere willekeurige rol geschreven kunnen zijn. Online gaan, gratis blog accountje openen en typen maar.

Te kakken zetten
Afhankelijk van de schrijver geeft een blog macht. En bij macht hoort verantwoordelijkheid. Juist vanwege het open karakter van een blog kun je er niet onnadenkend alles neerpennen. De laatste tijd lees ik blog’s waarbij de grenzen worden overschreden. Op het moment dat je een blog schrijft om grieven te uiten, om mensen met wie je het niet eens bent publiekelijk te kakken te zetten, of om over het hoofd van een ander reclame te maken voor het bedrijf of de organisatie die je vertegenwoordigt, dan ontkracht je die organisatie, jezelf en het medium blog.

Natuurlijk is het internet open en kan iedereen er zijn ei kwijt. Maar juist daarom gelden fatsoensnormen dubbel. En ja, een blog geeft de mogelijkheid tot reageren en open discussie, maar ook daarvoor geldt dat je het netjes houdt. Blog’s hebben een lage drempel, dus hebben ze er wel een.

Dan vraag ik me af of sommige bloggers in Survival modus stonden toen ze schreven, of in Sophistication modus. Proberen ze door hard en emotioneel reageren, het doel heiligt de middelen, iets te bereiken? Of bekijken en beschrijven ze zaken van meerdere kanten? Dat kan iedere lezer zelf beoordelen.

Dat hele eerste stuk..
..van deze blog over de fasen van een beschaving, heb ik natuurlijk niet zelf bedacht. Komt uit het boek ‘the next hundred years’ van George Friedman. Reuze interessant, en te vinden op bol.com. Het boek geeft een interessante vooruitblik op de komende honderd jaar van de wereld.

Waarom, Hoe en Wat?

Hoe vertel je aan de wereld dat je er bent? Hoe laat je prospects weten wat je voor ze wilt betekenen? Vorige week hoorde ik een interessante theorie waarin werd beweerd dat we vaak eerst vertellen WAT we doen, daarna HOE we het doen, maar zelden WAAROM we het doen. En dat, als je de volgorde omdraait (eerst waarom, dan hoe en dan wat), de boodschap veel beter door luisteraars/lezers wordt opgepakt. Omdat ze je dan geloven. Je potentiële klanten zijn er schijnbaar in geïnteresseerd waarom je hen wilt helpen.

Omdat ik altijd nogal jeuk krijg van theorieën met een hoog Yin Yang gehalte heb ik direct kritisch gezocht naar teksten op websites van makelaars(namen heb ik veranderd), en natuurlijk ook onze eigen site bekeken;

Vandenbelegeneonderbroecke makelaars is een makelaarskantoor dat al ruim 85 jaar bestaat. Alle kennis die in de loop der jaren is opgedaan is verzameld en doorgegeven aan volgende generaties. Het resultaat is een jong en enthousiast team van professionele mensen met hart voor het vak en het bedrijf.
…..

Slubberhuttemae Makelaardij is een persoonlijk en betrokken kantoor, gespecialiseerd in woningmakelaardij. Wij geloven dat we als allround makelaarskantoor een optimale kwaliteit kunnen leveren. Enerzijds omdat we u als klant persoonlijk leren kennen en u dus optimaal kunnen bedienen, anderzijds omdat er een geïnteresseerd en vakbekwaam team voor u klaar staat.
…..

Uw makelaar voor Noord Bornepokkio. Een ervaren dynamisch team dat garant staat voor kwaliteit en service op zowel taxatie- als aankoop- & verkoopgebied.
…..

Housenet maakt websites voor makelaars. Gekoppeld aan de databases van VBO makelaar, de NVM en VastgoedPro. Begonnen in 2001 maken nu ruim 800 makelaars gebruik van een website via Housenet. Een Housenet website kunt u zelf volledig onderhouden.
…..

Mwoah….! In deze (en veel meer teksten en uitingen) staat WAT (makelaar, woningmakelaardij, taxatie, aankoop en verkoop, websites voor makelaars), een beetje HOE (ervaren, persoonlijk, betrokken, met hart voor het vak, gekoppeld aan..) maar nergens WAAROM. Waarom doe je wat je doet? Waarom wil je mijn huis verkopen? Me helpen bij de aankoop van een huis? Een taxatie voor me doen? Een website voor me maken? Yin Yang of niet, maar deze teksten zijn niet echt pakkend, inclusief die van onszelf. Dan deze insteek…

In 1987 (ik was 12) zochten mijn ouders een nieuw huis in Appelscha. Ik herinner me dat ik mee mocht met de bezichtigingen en dat ik vol bewondering naar de makelaar in zijn mooie pak keek die mijn ouders en mij geduldig huis na huis liet zien. Wat wist die man veel! Het derde huis wat we bekeken had een grote kinderslaapkamer die uitkeek over een speelweide met een voetbalveld. De makelaar kwam naast me zitten op het bed en legde uit dat op dat speelveld in de zomer iedere week voetbal toernooitjes werden gehouden. Hij was net als ik fan van Ajax en vertelde me dat hij iedere zaterdag met zijn eigen zoons meeging naar voetbal. Twee weken later gingen we voor de tweede keer kijken en had de makelaar een klein AJAX shirtje meegenomen wat ik met een zuignapje aan het raam van mijn vaders auto kon plakken. Mijn ouders kochten het huis. En ik wist wat ik later wilde worden.


Omdat ik ook mensen wil helpen bij het vinden van een huis wat bij ze past. Omdat ik ook de man wil zijn die naast een jongetje wat moet verhuizen van Rotterdam naar Appelscha op een bed gaat zitten om hem te helpen. Daarom.

Voor welke makelaar zou jij kiezen?

Inspiratie nodig?

(Bezoek de links en ontmoet inspiratie)

Gisteren had ik doorgroeidag van Groeiversneller. Ik kwam er geïnspireerd vandaan. Geïnspireerd door Wil Robben, groepsgenoot in Groeiversneller en een top ondernemer. Maar ook door Hans Elshout, met wie je heerlijk stevig kunt discussiëren. Door Johan, die aanstekelijk enthousiast is. En door programmaleider Joop, onze programmapapa.

Dat je inspirerend bent als je de zeventig bent gepasseerd en alsnog aan een nieuw avontuur begint staat buiten kijf, dan heb ik het over Marcel Mourmans. Tijdens een pauze via de mail geïnspireerd door Hans van der Ploeg die bewijst dat ondernemend denken ook binnen een vereniging kan. En door mails van Veronica, die haar werk zo goed doet, Mathijs die Venum steeds beter maakt en door Michiel die zelfstandig uitdagingen tot een goed einde brengt. Door Dorine die stug haar weg baant door tientallen dynamische documenten, samen met Tom, ondersteund door Glenn, wat niet zou lukken zonder Jasper.

De dag vordert, Han Tuttel twittert een afspraak, ik raak uber-geinspireerd door ontwerpen voor ons nieuwe pand en krijg een mail van onze floormanager delivery Kevin waaruit blijkt dat hij meedenkt met en over andere afdelingen.

Als ik na negenen thuiskom en mijn grootste inspiratie zie, die samen met mij al zo geïnspireerd was door de eerste echo van ons derde kindje die we een paar dagen geleden hebben gezien is de dag compleet.

Wekenlang was het zo druk dat inspiratie voor een BLOG onderwerp compleet ontbrak. Nu gelukkig even niet. En ik heb genoeg mensen niet genoemd om dat later goed te maken met nog zo'n blog..

Snelkookpan

Als ik dezer dagen de ruimten binnenloop waar ons development team zich het vuur uit het toetsenbord loopt, dan doe ik dat voorzichtig. Alsof ik een drukke straat oversteek. De temperatuur in deze ruimte is door geen airco meer te beheersen. De PC’s brommen monotoon en hun ventilatoren draaien harder dan ze ooit hebben hoeven doen om de processor op een werkbare temperatuur te houden terwijl een onafzienbare stroom code via het toetsenbord wordt ingevoerd.

Over vier weken en gaat Venum live. Op 16 augustus zullen de eerste VBO makelaars de overstap wagen van hun huidige software naar Venum, het CRM pakket voor makelaars waaraan nu ruim een jaar is gewerkt. Dat is spannend. En die spanning zie je terug in de serieuze gezichten van de programmeurs. Gezichten die je kunt vergelijken met die van de spelers van het Nederlands elftal, in de spelerstunnel, vlak voor ze de finale van het WK gingen spelen, vlak voor Howard Webb ons onze eerste wereldtitel ontnam.

Ook communicatie begint op toeren te komen. Bijna 1000 makelaarskantoren moeten worden geïnformeerd. Tegelijkertijd is support zich aan het inrichten op de overstap operatie. Data exporteren uit de oude software en weer importeren in de nieuwe. Inloggegevens verstrekken, helpfuncties vullen, en ondertussen draaien de normale werkzaamheden door.

Onze kersverse trainer bereid zich erop voor om face-to-face te komen met klassen vol leergierige makelaars, die hem zullen uitwringen tot het allerlaatste druppeltje kennis is overgedragen. Telemarketing heeft de hoorn bijna aan het oor laten naaien om alle VBO makelaars tijdig te bellen om hen in te delen bij de juiste training.

De administratie van Venum wordt ingericht, de webbouwers werken aan de Venum website. Van de eerste tot de laatste man/vrouw is ons bedrijf in de ban van Venum. Overwerken is meer regel dan uitzondering, regelmatig worden mails verstuurd na middernacht. De lokale MC Donald’s en China Town weten niet waar ze de MC Nuggets en Bami Pangang vandaan moeten slepen en de bloedgroep van de gemiddelde Venum medewerker is veranderd in de C van Cafeïne.

Tijd om ook maar even trots te zijn is er niet, en Ok, daarvoor ís het nog te vroeg. Trots mogen we zijn als de Venum makelaars straks echt blij zijn met hun nieuwe software. Maar toch, een beetje trots mogen we nu al zijn, want alle medewerkers en afdelingen werken keihard richting 16 augustus en de manier waarop dat gebeurt, de motivatie, de drive is fantastisch om te zien. Want;

“Individually, we are one drop. Together, we are an ocean.”
Ryunosuke Satoro

Nog 4 weken, mannen en vrouwen van Venum. Dan trekken we de champagne open en begint het grote goedmaken bij het thuisfront. En dan?

Dan is er ergens in Nederland dat jonge stel met twee kindjes. Ze zoeken en vinden na veel gewik en geweeg een mooi huis, bijgestaan door hun makelaar. Die doet dat leuk, op tijd en correct. Op een mooie zomerdag verhuizen ze. De kids eindelijk hun eigen kamer. Een leuke tuin, de auto voor de deur, in een kindvriendelijke buurt. ’s Avonds zitten ze op hun terras, erg gelukkig met hun nieuwe huis, één van de belangrijkste aankopen uit hun leven. Zelf betaald, bijgestaan door hun makelaar, ondersteund door Venum.

 
 

de Verenigde Oost-Indische makelaars

Wilhelmus vahan Nahasouwuh...

Op 22 juni jongstleden hebben drie groepen makelaars het aangedurfd te pitchen.

Oftewel, een presentatie te geven, voor een groep van 40 kritische consumenten, ja, u leest het goed, en daarin een door hen bedachte toekomst-strategie te verdedigen. Dat is uniek, dat is fantastisch, dat is ongekend, ja dat is zelfs VOC waardig.

Waarom?
De VOC (of Oost-Indische Compagnie) wordt gezien als de eerste echte multinational en was het eerste bedrijf dat aandelen uitgaf. Ze voeren meer dan 4700 keer naar Azië, en bedreven handel op een ongekende manier. Ze waren zeg maar de Microsoft van de Middeleeuwen en hielden dat een paar eeuwen vol.Weet u wat het doel was van de VOC?

...Noodzaak tot bundeling van krachten in plaats van onderlinge concurrentie...

Ha! En dat was in 1602! Meer dan 400 jaar later, zelfde land, zelfde doel. NVM, VBO en VastgoedPro makelaars doen een gezamenlijke pitch. Erg knap. En geloof me, het was niet makkelijk voor ze. Het ging namelijk over strategie, en dan één die langer reikt dan volgende week dinsdag. Niet iets waar de gemiddelde makelaar dagelijks mee bezig is. En dan ook nog eens voor een groep hongerige consumentenleeuwen staan, het klamme zweet in je handen waardoor de microfoon er bijna uit glijdt, warme lampen op je glimmende kop, en een sadistische tijdwaarnemer die ervoor zorg draagt dat je spreektijd na 8 minuten onverbiddelijk wordt beëindigt, met als instrument een hoorn waarop Johan van Oldenbarnevelt trots zou zijn en waarbij de Vuvuzuela volledig in het niet valt.

Vaderlandse Vastgoed trots
Wat blijkt? Ze deden het ontzettend goed, onze Vaderlandse Vastgoed trots. Ze kwamen met nieuwe ideeën en vertelden er, ondersteund door mooie presentaties, enthousiast over, wat werdt gewaardeerd door de aanwezige consumenten. In ruil ervoor lieten de consumenten weten welk idee en welke specifieke onderdelen van de strategieen hen het meeste aanspraken. De consument dus, die samen met de makelaar nadacht over de toekomst.

Blue Ocean Pitch makelaardij 2010 (georrganiseerd door Venum), het was leerzaam en leuk. In de zomereditie van Vastgoed komt een reportage en hier kunt u de foto’s bekijken.

De beer van Sonsbeek

Het is weken geleden dat ik voor het laatst blogde, waarvoor excuses. Ter verdediging; ik was een week vrij omdat het tijd was voor het periodiek herstellen van de altijd onder druk staande balans tussen werk en privé.

Mijn huis staat op een steenworp afstand van park Sonsbeek, in het centrum van Arnhem. Sonsbeek is het bekendste park van Arnhem en het is ook het eerste monumentale stadspark van Nederland. Grote hoogteverschillen zijn een ideale basis voor de romantiek van het park. Op een betrekkelijk klein oppervlak is een volledig landschap nagebootst met bossen en bosschages, landerijen, waterpartijen en vista's, een landhuis en een moestuin, een hertenkamp en een belvédère.

Je kunt in Sonsbeek uren wandelen. Er worden concerten en culturele evenementen georganiseerd. Er zijn vijvers om te vissen, velden om te voetballen of te zonnen, er is te veel om op te noemen, en dat midden in het centrum van Arnhem. Kom ik zo op terug.

Ik sprak recent een collega ondernemer die vertelde hoe hij op een dag thuiskwam, de voordeur open deed, en daar zijn zes kinderen in de gang opgesteld zag staan, met zijn echtgenote ernaast. Zonder met haar ogen te knipperen stelde zij haar man voor aan een ieder van zijn eigen kinderen.
‘Kees, mag ik je voorstellen? Dit is je vader’.
Het was een signaal dat hij niet genoeg thuis was en vervreemde van zijn gezin. En zijn eega maakte hem dat zonder enige subtiliteit terecht duidelijk. Hij vertelde me dat hij eerst enorm kwaad was, en daarna dankbaar voor de les.

Terug naar park Sonsbeek. Wat, naast aan hertjes en koeien, ook een thuis biedt aan flinke aantallen zwervers. Ze kunnen er ongestoord verblijven en vaak is het er nog gezellig ook, in de zomer dan. Tijdens een wandeling door het park wees mijn vrouw me op een meer dan verwaarloosd uitziende zwerver en vertelde me zijn bijnaam;

‘de beer van Sonsbeek’

Die naam heeft hij gekregen omdat hij enorme gaten in de bodem van het park graaft waar hij in slaapt. Als ware hij een beer tijdens zijn winterslaap. Ik vond het wel een mooie titel, ‘de beer van Sonsbeek’, en op dat moment leek het me best lekker, beetje in het park hangen, bier drinken en als je moe wordt in je zelf gegraven hol kruipen en tukken maar.

‘De beer is vroeger ondernemer geweest. Jaren lang en met redelijk wat succes, geloof ik’. Hij had ook een gezin, vrouw, twee zoons en een dochter’ vertelde mijn vrouw.

We gingen op een bankje zitten, met een oog op onze zoontjes die uitgelaten achter onze hond aan renden. In de verte zat de beer van Sonsbeek, een deken om zich heen geslagen, heen en weer bewegend onder een treurwilg, in de schaduw.

‘Toen zijn jongste kind elf was, en zijn oudste zestien had hij het gevoel dat door zijn vele werken hij veel gemist had van hun jeugd’
ging mijn vrouw verder.

‘Hij besloot zijn leven te beteren voor het te laat was en nam zijn gezin mee op vakantie om te proberen wat van de verloren tijd in te halen. Toen kreeg de auto kuren langs een weg in Frankrijk’.

Mijn vrouw kijkt lang naar de beer die in de verte een slok uit een blikje bier neemt.

‘Hij ging hulp halen terwijl de rest van het gezin wachtte en op de kaart de te volgen route nog eens bekeek. Toen hij ongeveer twee honderd meter bij zijn auto vandaan was werd die frontaal geraakt door een vrachtwagen waarvan de chauffeur is slaap was gevallen. Hij was in één seconde zijn hele gezin kwijt.’

De mobiele telefoon en laptop zijn de rest van de vakantie niet gebruikt. De boodschap van de vrouw van  een collega ondernemer, van mijn eigen vrouw en van de beer van Sonsbeek was duidelijk. 

Mijn oude moeder & de makelaar

Mijn oude moeder
Mijn moeder was een weekje op vakantie naar Israel. Mijn moeder is heel oud, ze is nog in de oorlog (die met de Duitsers) geboren. Tijdens de reis van mijn oude moeder besloot IJsland haar wraak over Europa uit te storten in de vorm van een aswolk. Mijn moeder zat dus vast in Israel. Lurkend aan een cocktail aan de rand van het zwembad, zal zij dat minder erg gevonden hebben dan mijn achtergebleven vader, wiens voorraad diepvriesmaaltijden snel slonk, maar dat terzijde. Want tijdens haar gedwongen extra dagen in het beloofde land geschiedde, hoe kan het anders gezien de locatie, een wonder.

Lieverds
Mijn telefoon piepte en gaf een onverwachte melding;

Nieuwe SMS van Mama mobiel

Huh? Dat kan niet, dacht ik. Ja, ze heeft een GSM, maar die ligt altijd veilig opgeborgen en uitgeschakeld in de onderste gewelven van haar enorme lieve oude mama’s tas. Wordt ie niet vies en raakt ze ook niet in de war mocht hij een keer overgaan. Ik maakte me dus zorgen bij deze melding. Er was maar één verklaring mogelijk. De telefoon was gestolen door een kwaadwillende Hamas terrorist die hem nu testte op geschiktheid voor het op afstand laten afgaan van een bom. Ik aarzelde. Bezegelde ik met het drukken op één knopje het lot van 37 winkelende mensen op een marktplein in Jeruzalem of…..klik…..

Van: Mama mobiel

Hallo lieverds, hier mama. Alles goed hier. We blijven nog ff! Kijk op de blog voor alle info. Daar lees je ook wanneer we weer mogen vliegen. Mailen jullie dit even door aan papa?

Geen Hamas terrorist! Deze SMS die door mijn, zoals ik al zei, in de oorlog geboren moeder werd verzonden, is een mirakel, een wonder! Waarom? Nou, omdat ze heeft hem verstuurd. En dat kan alleen door haar GSM daadwerkelijk te gebruiken. Maar (juichend) het gaat nog veel verder!

Mama rulez
In de SMS is onderstaande zin te lezen;

We blijven nog ff!

Zie je?! Niet ‘even’, maar ‘ff’. In regelrechte, authentieke SMS turbotaal. En direct daarna heeft ze het over een blog, om in één ruk door te gaan met het verzoek om pa te mailen. Mijn Pa en Ma, woonachtig in Drenthe, met een leeftijd waardoor wij als kinderen in gedachten de erfenis al aan het verdelen zijn, SMS-en, Mailen en Bloggen. Een wonder geschiedde en…daarmee is het hek van de dam!

Het hek van de dam

Want, makelaars van Nederland, als mijn paps en mams toegetreden zijn tot de wondere wereld van deze technologie (ze hebben pas twee jaar een kleuren tv,en tot twee weken geleden dacht mijn pa dat Google in het snoepvak bij de Appie te vinden was), dan kun je met volle overtuiging zeggen dat iedere Nederlander, ongeacht leeftijd (want mijn ouders zijn dus echt heel erg oud) , is, (of binnenkort gaat) toetreden tot de wondere wereld van de online sociale netwerken.

Dat wij, makelaars en software ontwikkelaars, daar iets mee moeten is nu onvermijdelijk. Ik kan op de eerstvolgende verjaardag van mijn vader namelijk niet voor paal staan. Dus hebben we iets gemaakt wat Vrenz heet. Een applicatie waarmee je sociale netwerken kunt activeren in de makelaardij. Sorry, we moesten wel. Binnenkort meer daarover. Ik ga nu even een tweet sturen naar mijn grootvader dat de I-pads in de aanbieding zijn.

Kadaster halveert prijzen

Pakkende titel en was het maar waar. Vorige week ben ik op bezoek geweest bij het Kadaster. U weet wel, het instituut dat haar prijzen flink heeft verhoogd (tot 37%). Het Kadaster is pas met de totstandkoming van de eenheidsstaat Nederland in 1798 opgericht. In lijn met het Franse ideaal egalité, werd getracht een rechtvaardige belastingheffing in te voeren. Om dit doel te verwezenlijken, werd een administratieve organisatie opgezet. Grappige termen in dit verband, rechtvaardig en egalité.

Wat maakt het Kadaster een blog waard? Twee dingen. Ten eerste dat ik onder de indruk was van de behuizing van het Kadaster en ten tweede dat ik op televisie spotjes voor bedenkelijke SMS diensten voorbij zag komen, waar het logo van dat Kadaster onder staat.

Die behuizing
Een bezoek aan het Kadaster voelt als een audiëntie. Een mooie parkeerplaats onder een futuristisch gebouw zijn we gewend. Maar die entree, kadastraal! Het soort entree wat je even doet twijfelen alvorens je het eenvoudige schoeisel over de adellijke drempel durft bewegen. Maar als je dan binnen bent. Serene rust straalt uit van de entree die zo groot is dat de Paus zijn interieur architect opdracht heeft gegeven het halletje van de Sint Pieter te re-designen naar kadastraal model. Het schijnt dat er in deze entree al eens mensen zijn verdwaald en nooit teruggevonden.

Zes-voor-de-prijs-van-één
Links van me in de verte staan 6 fauteuils van het type knetterduur, met daarboven een lamp die zeker 30.000 SMS-jes heeft gekost. Met enige moeite duw ik mijn opengevallen mond dicht en begeef me respectvol naar de über design balie. De mevrouw die erachter zit merkt me niet direct op omdat ze druk is met het bestuderen van de 6 flat screen schermen voor haar neus. Voor iedere dag één, denk ik. Alleen is ze vergeten welk scherm bij welke dag hoort en daarom moet ik even wachten. Geeft niet, want achter deze mevrouw hangen 6 enorme plasma schermen waarmee ik de tijd kan doden. Zes? Ja, zes. Verzonnen? Nee. Overdreven? Nee. Het was waarschijnlijk zes-voor-de- prijs-van-één-week bij de MediaMarkt. Op ieder scherm wordt een Powerpoint getoond met beelden van bomen, gras, vogels enzo… Zes schermen á pak hem beet duizend euro is toch 6.000 SMS-jes. Maar dan hoef ik tenminste niet mijn hoofd te draaien om door het raam naar de bomen, het gras en de vogels te kijken.

Als de mevrouw erachter is welk scherm bij die dag hoort, overhandigt ze me een pasje waarmee ik, na opgehaald te zijn door een aardige medewerker, door allerhande futuristische poortjes kan manoeuvreren. Het beveiligingsniveau is oranje want naar verluid is Osama in Apeldoorn gesignaleerd en tja, het is wel Apeldoorn hé. Sinds Koninginnedag kost het weinig moeite de budget commissie van de noodzaak voor extra budget voor beveiliging te overtuigen.

Jan des Bouvrie
De reis naar de spreekkamer heeft iets van een rondrit. Door architectonisch verantwoorde doorkijkjes wordt me een blik gegund op de YIN-YANG werkplekken welke zijn uitgerust met sociomedischarbo-optimaal bureau’s met daarop nog meer schermen die speels zijn bevestigd aan 96-voudig verstelbare armen zodat medewerkers zelfs gezeten op het toilet (van Jan des Bouvrie) op ergonomisch verantwoorde wijze de laatste totaalstand van de verzonden SMS berichten kunnen bekijken. Daarna rollen ze dan krom van het lachen richting de landelijk ingerichte ‘eat & drink zone’ (voorheen kantine), alwaar zij in alle rust, en vergezeld van rustgevende new age muziek, genieten van een lichte lunch met sushi. Als één van de medewerkers wil opstaan trekt een pijnscheut door zijn rug. ‘die verrekte ligbanken ook’. Die dag nog wordt unaniem besloten dat er nieuw en beter meubilair moet komen in de eat & drink zone. Budget is snel geregeld. Er wordt een nieuwe SMS dienst in het leven geroepen waarbij consumenten voor slechts € 1,30 per bericht profielen van de bewoners van woningen kunt opvragen. Die hebben ze weliswaar niet bij het Kadaster, maar bij andere SMS diensten is opgemerkt dat het ook uitstekend werkt met fictieve profielen. En anders kunnen de prijzen altijd met nog eens 37% worden verhoogd.

Goede dagen, slechte dagen

…heeft iedere ondernemer. Makelaar, IT’er, dakdekker, het maakt niet uit. Over goede dagen kun je bloggen, over slechte dagen ook. Maar persoonlijk blog ik liever over goede dagen. Als ik wat langer Bloggiaan ben voel ik me misschien vertrouwd genoeg met het medium om ook minder goede dagen te delen, maar nu nog niet (of misschien een beetje). Daarnaast is bloggen over goede dagen gewoon leuker.

Vol vuur
Vandaag was dus een goede dag. Kids allebei vrolijk wakker en met veel ‘laatste’ knuffels op de opvang achtergelaten. Daarna door naar mijn eerste afspraak. Die was in het westen, mijn auto haalde het zonder problemen, en omdat die van Amerikaanse makelij is vormt dat geen vanzelfsprekendheid. De eerste afspraak was leuk, enthousiaste mensen, vol vuur. Werd ik al blij van.

Toen door naar de brainstormsessie Blue Ocean makelaardij, door onze Andrew georganiseerd, in Maarssen. Toen werd de dag helemaal goed.

Natte broek
Dit ken je wel. Soms werk je maanden aan een idee. In stilte. Je overlegt met mensen, past dingen aan, begint opnieuw, betrekt er meer mensen bij, nog wel uit je eigen bedrijf, en op enig moment ben je zover dat je ermee naar buiten wilt/moet. De lakmoesproef zeg maar. Je hebt gevreesd voor het moment waarop je voor een groep experts staat, je verhaal doet waarna ze je met een lege blik aanstaren en je aan die blik kunt zien dat je het op een ongelooflijke manier bij het verkeerde eind hebt…

Tegengif
…Maar als dat niet gebeurt, sjongejongejonge, wat heb je dan een lekkere dag! En dat werd het dus in Maarssen. Ontzettend veel input. 15 stel hersens, gefocust op de makelaardij van de toekomst. Open, eerlijk, opbouwend. Niet brainstormen voor eigen parochie maar met respect voor elkaar ideeën spuien…

Een goede dag van deze buiten-categorie werkt als tegengif. Want natuurlijk zijn niet alle dagen goed. De ene dag heb je een ontzettend leuk gesprek met de ene collega software ontwikkelaar (bedankt, JW), de andere dag wordt je beschuldigd van overijverig acteerwerk door een ander. De ene dag krijg je bericht dat die grote klant voor je heeft gekozen, de andere dag verlies je de account waaraan je maanden hebt gewerkt. De ene dag krijg je ’s nachts een SMS dat er een nichtje bijkomt in je familie, de andere dag hoor je dat het bij een goede vriend van je helaas is misgegaan...

Het mooie van goede dagen is, dat je er op de slechte aan kunt terugdenken, waardoor de slechte weer een beetje goed worden.

Ondernemen is het mooiste wat er is

Gisteravond laat kreeg ik een mail binnen die me (weer) deed realiseren dat ondernemen fantastisch is. We maken plannen, beginnen ze uit te voeren, stuiten op onverwachte problemen (tenminste, wij altijd wel), werken hard om ze op te lossen (wat meestal lukt), en dan, na soms maanden van durven, denken, en doen komt het moment waarop we de vruchten van maandenlange inspanningen kunnen plukken.

Een kort moment van verdiende euforie, vaak vluchtig voorbijkomend, in de waan van de dag. Maar wel een moment om even bij stil te staan. Als je makelaar bent het moment waarop je dat object in verkoop hebt gekregen waarvoor je zo hard hebt gevochten. Of waarop je mensen gelukkig hebt gemaakt door hun huis na een lange onzekere periode te verkopen.

Ons moment was gisteravond toen ik een mail binnenkreeg, om 22.53 uur van mijn compagnon en CTO van Wazzup, Ronald. Ik deel de mail graag met jullie.


Beste collega,



Het zal je vast niet ontgaan zijn… en vandaar dit mailtje ter bevestiging… Venum Beta staat live!


De afgelopen maanden hebben we met z’n allen hard gewerkt aan de eerste versie van Venum. En het is gelukt! De applicatie staat live en het resultaat is bijzonder fraai (al zeg ik het zelf). Ik ben er in ieder geval bijzonder trots op!


Natuurlijk is het allemaal nog lang niet af en moet er heel wat water door den Rijn loopen. Maar toch… in een beperkt aantal maanden is het ons gelukt om met een nieuw team, een nieuwe manier van werken (SCRUM) en een nieuwe ontwikkelomgeving (VS2010) een nieuw type applicatie (Silverlight) te ontwikkelen. En dat ging niet altijd van een leien dakje.


Maar goed… hij staat er. Hij draait, hij doet het en jij mag ernaar kijken. Of beter… er van genieten.


De komende maanden gaan we verder om de applicatie helemaal af te maken. Op dit moment bevat de applicatie agenda’s, contactpersonen, objecten, medewerkers, eigen vestigingen en taken, maar over een paar weken kun je er ook verkoop/verhuur opdrachten, zoekopdrachten en taxatie opdrachten mee beheren. En uiteraard documenten mee genereren, zoeken in andermans aanbod, uitwisselen met de VBO, NVM, NWWI, etc. etc. Uiteindelijk zullen we in augustus versie 1.0 vrijgeven en gaat deze versie draaien bij meer dan 1000 makelaarskantoren.
 Tot zover deze update; ga ik nu weer verder met werken :-).


Met vriendelijke groet,

Wazzup Inc.

ing. Ronald Evers


CTO

30 maart 2016, Mijn huis wordt verkocht!

Ik werd het gezeur zat. Al maanden klaagde mijn betere helft over het ontbreken van een voor haar vriendinnen aansprekende echtelijke stonde waarop ik, murw gekwetterd, besloot te gaan zoeken naar een groot huis waarin ik zonder moeite mijn duifje dagen achtereen kon ontlopen.


Terwijl zij de bezemsteel voor die nacht had geparkeerd, nam ik plaats achter de flatscreen in onze woonkamer. Door het scherm aan te raken kwam ik snel terecht op Google waar ik een vergelijkingssite van makelaars zocht. Ondertussen natuurlijk wel in de linkerhoek van het scherm verder gekeken naar studio sport om daarmee dat restje mannelijkheid wat nog niet door de eerder genoemde lieftallige deerne vakkundig de grond is was getrapt te koesteren.

Ah!
‘Online makelaars vergelijken’ op http://www.doitongoogle.nl/ belooft Google. Ik geef mijn woonplaats in en maak eerst een selectie op basis van de meningen van gebruikers. Meer dan 25 resultaten. Vervolgens op prijs (de term courtage is in 2014 afgeschaft, niemand wist meer wat het betekende), en dan op het al dan niet aanbieden van deeldiensten. Er blijven 9 kantoren over, met een score variërend van 9,6 tot 7,8. Eens kijken wat mijn mede-consumenten te vertellen hebben. Ik vermaak me een half uurtje met het lezen van de vaak eerlijke, en soms oneerlijke recensies van mensen die van de diensten van deze makelaars gebruik hebben gemaakt. Ik neem niet de 9,6 (die blijkt gespecialiseerd in appartementen in een buurt waar Cruella nog voor geen scheepslading botox gezien wil worden), maar klik door naar de website van 8,4. In de bijdragen van zijn klanten komt de warme benadering als een rode draad tevoorschijn, en dat spreekt me aan.

Ik beweeg mijn handen behendig over het scherm en ben onder de indruk van de zee aan informatie die bij de huizen staat. Niet alleen van de makelaar, maar ook van de huidige bewoners. Persoonlijke foto’s, filmpjes en verhalen geven me een beeld van de emotie van het huis, de buurt, het leven in en om het aanbod. De informatie van de makelaar geeft me inhoudelijk vertrouwen.

Ik tik contact aan. Mijn scherm weet wie ik ben en verstuurd automatisch alle data aan de makelaar. Net op tijd, want Ajax scoort, dus met mijn rechterhand sleep ik snel het studio sport scherm over de volle breedte van mijn tv, terwijl mijn linker in de bak met borrelnootjes graait. Niet voor lang, want een helder ‘ping’ vertelt me dat ik mail heb. Studio sport weer aan de kant, een mail van de makelaar. Hij bedankt me voor mijn reactie, belooft morgen persoonlijk contact met me op te nemen en stuurt ter lering en vermaak alvast een overzicht van alle door hem verkochte huizen in mijn wijk in de afgelopen twee jaar, en een overzicht van de huizenmarkt voor mijn wijk in het algemeen. Door op een link in de mail te klikken kom ik terecht op zijn website, waar mijn gegevens al zijn ingevuld en waar ik kan aangeven op welke manier ik van de diensten van deze makelaar gebruik wens te maken.

Nou, ik kan nog wel een paar A-4 tjes door fantaseren, maar het is 22.53 uur, mijn vrouw (die niet Cruella maar Marieke heet, en in werkelijkheid de allerliefste, slimste en mooiste vrouw die er bestaat is, nee echt, mannelijke lezers, die van jullie zijn ook leuk, maar Marieke is het helemaal), wil gaan slapen ik dus ook, maar wie weet kunnen jullie zelf een bijdrage leveren aan het vervolg van deze blog. Dat kan bijvoorbeeld op http://www.wazzuptalk.com/ 

Truste.

Janetta was right

Twee maanden geleden
Ongeveer twee maanden geleden was ik op bezoek bij makelaar 2.0 Guru Janetta Dorsman. We hadden een ontzettend leuk gesprek, onder andere over de inzet van sociale media toen ze me vroeg of ik al twitterde. Ik ontstak in een tirade tegen twitter in het kader van wat de boer niet kent…

Janneta was niet onder de indruk en vroeg me hoe ik aan mijn twitter ervaring kwam. Waarop ik schoorvoetend moest toegeven nog nooit getwitterd te hebben, waarna ik haar plechtig beloofde er direct mee te beginnen, om aldus mijn vooringenomenheid te kunnen onderbouwen dan wel te ontkrachten.

Huwelijksaanzoek
Directe aanleiding voor deze blog is het huwelijksaanzoek wat Janetta kreeg, live, via twitter, tijdens een twitter event. Romantiek 2.0, helemaal van deze tijd, passend bij het bruidspaar. Het maakt niet uit hoe een stel azijnpissende vrijgezellen online reageert. Dat is overigens wel het mooie van social media, hoor en wederhoor. Ik vertelde mijn vrouw over het aanzoek en zij vindt het mega-lief. Mijn eigen aanzoek vond plaats tijdens het avondeten, tussen de aardappels en het toetje.

‘hey, we kunnen ook wel trouwen. Vet feest geven voor onze vrienden’.
‘Is goed, kun je de jus even doorgeven?’

Mooie dingen
Er gebeuren dus mooie dingen op twitter. Nog een voorbeeld; een van onze medewerkers vraagt via twitter hulp bij een strategie onderzoek. Een professor uit de VS biedt spontaal hulp aan, stuurt informatie en blijft begeleiden. Ongekend.

Minder mooie dingen
‘I ’m at de dokter’ (who cares)
‘ga nu slapen, twexit’(who cares)
‘net biefstuk met doperweten gegeten, erg lekker’ (who cares)
etc…

Sommige twitterianen lijken twitter te gebruiken als een soort chat waarbij ze elkaar in een gestage stroom berichten sturen die verder voor niemand interessant zijn. Toegegeven, ik heb nog niet veel ervaring, maar kan me voorstellen dat op enig moment de rest van de wereld zich dusdanig aan die tweets begint te irriteren dat de knop ‘unfollow‘ verleidelijk begint te lonken.

Huizen tweeten
Huizen tweeten door de makelaar lijkt me geen optie. Schieten met hagel. Of…..er moet een techniek komen waarbij je huizen kunt inschieten met relevante hashtags en er is een zoekmachine die consumenten in staat stelt op basis daarvan te zoeken. Daarbij kan ik me wel iets voorstellen..

Hoe dan ook
Had Janetta gelijk. Twitter is van toegevoegde waarde. Punt.

Makelaar vs. Schoonmaakster

Heb vorige week mijn huis in verkoop gegeven bij een makelaar. En dacht toen: stel dat het waar is. Dat er in 2020 geen makelaars meer zijn. Dat iedereen zijn huis zelf verkoopt via ingenieuze internet systemen. Serieus K%$^te voor mijn bedrijf. Daar kon ik niet van slapen waarop ik mijn vrouw wakker schudde voor urgent beraad.

‘Schatje’
‘Mwoah….wrotopgaslapengek’
‘Schatje, Prada heeft uitverkoop’
‘Wat? Ik ben wakker…ik ben wakker!’

Nadat het me gelukt was het zonnetje uit mijn leven wakker te krijgen zocht ik naar een manier om mijn zorgen met haar te delen.

‘Hey, poedeliewoepsie, jij wilt toch een schoonmaakster?’

Het is donker in onze slaapkamer, dus ik ben blij dat ze de huichelachtige grijns op mijn gezicht niet kan zien. Ze draait zich naar me toe en ik hoor de verwachting in haar stem als ze zegt:

‘Nou ja, wil, het lijkt me niet meer dan normaal. Al mijn vriendinnen hebben een schoonmaakster, ik werk hard en met de kids erbij is dat best druk. Als we een schoonmaakster nemen hoef jij voortaan op zaterdagochtend niet meer de beschimmelde restjes Nijntje koekjes van onder de keukenkastjes te schrapen’.
‘Ok, snap ik, lotusbloempje. Maar zijn we het erover eens dat we dan iemand inhuren voor werkzaamheden die we in feite ook zelf kunnen doen?’

Ze haalt haar handen even door haar extensions en denkt na. Ik weet uit ervaring dat dit even kan duren en maak van de gelegenheid gebruik voor een kort toiletbezoek. Na een klein kwartier ben ik terug.

‘Eeehm…Ja, dat is wel zo, maar daardoor hebben we meer tijd om leuke dingen met de kinderen te doen (lees: winkelen), bij onze vrienden langs te gaan (lees: winkelen) en om gewoon eens wat tijd te hebben voor elkaar (lees: winkelen)’.
‘Je hebt gelijk. En ik kan niet wachten om meer tijd met jou en de kinderen door te brengen. En eerlijk is eerlijk roomsoesje van me, wij zijn geen schoonmaak mensen toch?’
‘Nou, het is niet dat ik het niet kan of wil, het is een kwestie van priwowie…priogitij…priora…ehm…wat je belangrijk vindt.’
‘Klopt! Net als bij de verkoop van ons huis toch? Het is niet dat we het niet kunnen of willen. Maar het laten doen door een vakman is makkelijker en we weten zeker dat het goed gebeurt.’
‘Maar, manniepannie, je had beloofd dat de duizenden euro’s die we zouden besparen door ons huis zelf te verkopen in Botox mochten worden geïnvesteerd!’
‘Das waar, toch maar geen schoonmaakster dan?’

‘Hé, maar, huuuh?’
‘Laat maar, slaap lekker schatje’

Groeiversneller voor makelaars

Eye opener

Sinds 7 maanden nemen wij deel aan het programma Groeiversneller. Een initiatief van EZ om bedrijven snel te laten groeien. Dat programma was voor ons een eye-opener. En ik denk vaak aan een vertaalslag van het programma richting makelaardij.

Achtergrond

Korte achtergrond. Wij zijn in 2001 begonnen met ons bedrijf en dachten toen na drie jaar binnen te zijn om aldus zeven Aston Martins te kunnen kopen (voor iedere dag van de week één), al champagne drinkend in een Spyker speedboot langs de stranden van St. Tropez te kunnen varen, op de voorpagina van de Fortune 500 te prijken en in algemene zin walgelijk rijk en aanbeden te zijn. Is nog steeds niet gelukt. Not even close. Dan ga je als ondernemer nadenken. Wat zou ik anders kunnen doen?

The road
We groeiden weliswaar, jaar na jaar. Maar we hadden moeite om exponentieel harder te groeien. Om antwoorden te vinden op veranderende markten. En we hadden de neiging om opportunistisch en met onvoldoende focus de ´kansen van de dag’ achterna te rennen. Het ging ok, maar we wilden beter. We hadden naar ons gevoel een gebrek aan visie en strategie.

Ondernemersschool
Er is geen LOI cursus die je leert wat je dan moet doen. En het lezen van allerlei managementboeken is weliswaar leerzaam, maar biedt fragmentarisch informatie. Waarom is er geen ondernemersschool die je kan helpen? Die bleek er te zijn, het programma Groeiversneller.

Stap 1, je makelaarskantoor in 2015
Wat hebben we bij Groeiversneller gedaan? Eerst een gedetailleerde beschrijving van ons bedrijf gemaakt zoals we willen dat het eruit zal zien in 2015. Het eindpunt bepaalt dus. Onder begeleiding van specialisten en samen met een groep ondernemers die worstelden met dezelfde problemen als wij. Doe je ogen dicht en probeer het je voor te stellen. Jouw makelaarskantoor in 2015.

Stap 2, facing the brutal facts
Daarna een analyse van ons bedrijf zoals het anno 2009 was. Sterktes, zwaktes, kansen en bedreigingen. Confronterend, al helemaal omdat opnieuw specialisten en collega ondernemers je bevindingen aan een kritische toets onderwierpen. Maar het leverde wel een objectief beginpunt op. Waardoor we een strategie konden ontwikkelen om te komen van A naar B. Strategie? Mooi woord, maar wij dachten daarbij aan wat Bert van Marwijk en zijn mannen strategisch in gedachten hadden om wereldkampioen te worden en hadden er verder weinig kaas van gegeten. We kregen er les in. Lessen die direct toepasbaar zijn in de makelaardij. Want hoeveel makelaars kunnen antwoord gegeven op de vraag: op basis van welke strategie zij de komende vijf jaar gaan groeien? Kunt u het? Wij konden het zeven maanden geleden in ieder geval niet. Nu wel.

Stap 3, plannen
Voor de komende vijf jaar hebben we alle dingen die we moeten doen om te komen van A naar B ingepland. In grove lijnen weten we nu dus al wat we in de eerste helft van 2012 gaan doen. En dat geeft richting en focus aan ons bedrijf. Iedere medewerker weet welke kant we opgaan, waarom en wanneer.

Voor makelaars
Groeiversneller is niet één op één in te zetten voor makelaars. Maar het principe is uitstekend hanteerbaar. De drie stappen die hierboven staan zijn toepasbaar. Leren van collega ondernemers is toepasbaar. Leren over strategie is toepasbaar. Hoe precies hoop ik in de komende maanden uit de markt te horen. Onder andere van de lezers van dit blog, alle tien.

Grote borden

Prehistorische marketeers
Vanuit mijn auto zag ik vanochtend het ene na het andere verkiezingsbord. Je kent ze wel, van die borden die, een beetje scheef, tegen een lantaarnpaal zijn geplaatst. Foto’s van politici die proberen om op aanwijzen van een fotograaf betrouwbaar te glimlachen. Veel geld over denk ik, bij de politieke partijen. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat er één Nederlander is die denkt: ‘Hé, wat een vriendelijk glimlachende mevrouw, laat ik daar maar op gaan stemmen’. Welke prehistorische marketeer heeft de plaatselijke staatkundigen zo’n jaren 80 campagne geadviseerd?

Failliet systeem
Nu ben ik wat cynisch als het om politiek gaat. Mensen stellen zich verkiesbaar en komen in de oppositie of in de regering. Als ze in de oppositie komen gaan ze meer kiezers proberen te krijgen door de regering stelselmatig het regeren onmogelijk te maken zodat die zo snel mogelijk valt. Tegelijkertijd probeert de regering te regeren, maar dat lukt niet, omdat ze aan de ene kant door de oppositie in een lastige hoek worden gezet en anderzijds proberen om toch ook sexy te blijven overkomen bij de kiezers. Als het kabinet dan onvermijdelijk valt komen er verkiezingen, waarna de rollen (soms) worden omgedraaid. De opposanten komen in de regering die het werken onmogelijk wordt gemaakt door de voormalige regering die nu in de oppositie zit. Huh? Redelijk failliet systeem.

Langs de weg
Om even terug te komen op die borden. Vlak voor ik afsla naar mijn werk staat er een reclamebord van
20 X 20 meter, momenteel ingenomen door een makelaarsvereniging. Dit soort borden schijnt de verkeersveiligheid negatief te beïnvloeden. En daarnaast is het volgens mij een heleboel weggegooid geld. En dat geld kun je tegenwoordig toch veel zinvoller besteden? Zo’n landelijke reclamecampagne kost al snel een tonnetje of wat en daarvoor zou je een verschrikkelijke berg meetbaar resultaat bij Google kunnen kopen, een consumenten portal kunnen ontwikkelen om de dialoog met de klanten van je leden aan te gaan, voor alle leden gratis te koop borden kunnen aanschaffen, etc…

Ik probeer te bedenken wat er nu eigenlijk op dat bord stond. Ik weet het niet meer..

Ietsiepietsie ongenuanceerd

Going to the UK..
Dit is mijn vierde blog. Ik heb nu 5 volgers dus met dit gemiddelde moet ik nog ongeveer 10.000 blog’s schrijven om een stoer aantal volgers te krijgen, maar dit terzijde. In mijn eerste blog zei ik dat het over ondernemen zou gaan. En ik heb wat te melden. Want vanavond vertrek ik voor 2 dagen naar Birmingham. Om te bekijken of het voor ons interessant is om in 2011 in de UK te beginnen.

Jongensdroom
Toen ik 14 was fantaseerde ik met mijn vriendje Axel over onze op te starten internationale hotelketen ‘Recoubeau hotels’. Nu ben ik 39 en fantaseer als het over hotels gaat alleen nog over (Paris) Hilton. Maar dat terzijde. Punt is dat het er, 25 jaar later, van gaat komen. Volgend jaar gaan we open in twee landen, naast Nederland. Mijn zoontje zou zeggen ‘vet cool’ en dat vind ik zelf ook, maar dat hoor je niet te zeggen.

Hoor je niet te zeggen?
Ik krijg altijd verschrikkelijke jeuk van mensen die succesvolle ondernemers, waaronder makelaars, afbranden als waren zij niets meer dan op geld beluste, over lijken gaande, mislukte autoverkopers die toevallig de mazzel hebben gehad om zoveel geld te verdienen dat ze een leuke auto kunnen rijden. Ik zou willen zeggen: ‘Rot toch op, zielige loonslaaf die iedere avond, vastzittend in een ongelukkig huwelijk, te lang gestoofde hamlapjes naar binnen schuift, gezeten voor SBS 6, waar je vol wrok naar smakeloze programma’s kijkt, waarin je ziet hoe andere mensen die wel iets hebben geprobeerd hun laatste restje trots opzij zetten, om vervolgens aan te sluiten in de rij voor de voedselbank!’ Maar dat doe ik natuurlijk niet. Ik zet me er overheen.

Tuttuttut…
Ok, misschien een ietsiepietsie ongenuanceerd. Maar lucht wel lekker op! Afgelopen zaterdag mijn huis in verkoop gedaan. Bij een makelaar. Inderdaad, zaterdag. Was geen probleem, op zondag kon ook. Service gerichte makelaar.

Hard werken, vernieuwen, risico nemen, voelen, geven, passie…ondernemen…machtig vak.

Lezen...

Binnenkort komt Seth Godin naar Nederland. Voor wie hem niet kent, Godin is een marketing/online opper-Goeroe en schreef bestsellers als ‘Purple Cow’ en ‘gehaktballen met slagroom’. Erg goede boeken en bijna verplicht leesvoer voor iedere zichzelf respecterende makelaar in deze tijd. Hij heeft ook een Blog die het volgen waard is.

Nog meer lezen..
Als je de boeken van Godin hebt gelezen (het zijn er nog meer) kun je doorgaan met ‘Blue Ocean Strategy’. Wij vonden dat boek zo goed dat we sinds drie weken een medewerker (Andrew) hebben die zich full-time bezighoudt met het zoeken naar een Blue Ocean in de makelaardij. Wat dat is? Dan moet je het boek lezen. En je melden bij Andrew, die zoekt naar ontwikkelingen in de makelaardij voor de komende vijf jaar.

En nog meer lezen..
Tussen het lezen door moet er natuurlijk ook gewerkt worden. En heb je wellicht nog een thuis waar je vrouw verwacht dat je ,zo nu en dan, daadwerkelijke interesse toont. Dus ga je ‘Getting things done’ lezen. Dit boek leert je op een simpele manier je dagelijkse werkzaamheden te organiseren waardoor je dingen op tijd af hebt en met veel meer rust in je geest rondloopt, en dus de verjaardag van je echtgenote niet meer zo vaak vergeet.

En dan nog meer lezen…
Nu je geïnspireerd bent door Godin en door ‘Blue ocean strategy’ en georganiseerd door ‘Getting things done’ wil je misschien fundamenteel met je makelaardij aan de gang. Dan kun je ‘The Rockefeller habits’ lezen. Het vertelt hoe je strategie kunt vastleggen en terugbrengen naar hapklare, uitvoerbare brokken die richting geven aan je bedrijf.

Magic!
Er bestaan geen boeken die je in een magisch actielijstje opsommen welke stappen je moet doorlopen om een mega-succesvol makelaar te worden en er zijn veel meer goede boeken dan de genoemde. Door jezelf te verrijken met kennis (buiten de PE om) uit allerlei bronnen zul je beter in staat zijn te bestaan in de continu veranderende hedendaagse markt. Via internet kun je die kennis vervolgens eenvoudig delen met anderen. En dat is het doel van deze blog.

De slag bij Schubbesnotterveen

Zwerver
Op een zaterdagmiddag liep ik met vrouw en zoons door Arnhem, toen ik bijna struikelde over een zwerver. Omdat ik toch al vreselijk jeuk had van het gewinkel gebaarde ik mijn vrouw door te lopen, pakte een stuk van twee euro uit mijn zak en bukte om het in het bakje van de, zacht kreunende, zwerver te gooien. Opgeschrikt door het gerammel van het muntstuk keek de zwerver me met bloeddoorlopen ogen aan.
‘Bedankt’ zuchtte hij.
‘Hoe is het zover met je gekomen?’ vroeg ik, geïntrigeerd door het ooit stijlvolle kostuum dat nu in lompen om de man heen hing.
‘Jaap’ murmelde de man zacht en nog een keer ‘Jaap!’ nu harder en met een agressieve blik. Ik keek niet begrijpend om me heen, op zoek naar Jaap maar zag niemand. ‘Ooit was ik succesvol in de makelaarsbranche’ kwam er uit zijn tandeloze mond, vergezeld van de geur van goedkope wijn. ‘maar toen…JAAAP’ spuugde hij uit.

Munitie
‘En je arm, wat is daarmee gebeurd’ vroeg ik, met een knikje naar de stomp die onder zijn rechtermouw verborgen ging.

‘De slag bij Schubbesnotterveen, ik vocht in de voorste gelederen. Het was tegen enen toen we heuvel 12 aanvielen die werd verdedigd door een andere makelaarsvereniging. Ik weet nog dat ik een scherpe pijn voelde, opzij keek en zag dat mijn arm werd afgerukt door een clusterrapport over dalende huizenprijzen en taxatiestandaarden. Dat was de geliefde munitie in die tijd.’ De zwerver en ik kijken elkaar woordeloos aan.

Klanten
‘Maar je klanten dan?’ vraag ik. ‘Die bleven je toch wel trouw? Tenslotte heb je een belangrijke rol gespeeld bij één van de belangrijkste en leukste beslissingen in hun leven’. De zwerver neemt een flinke slok uit een met papier omwikkelde fles wijn. Zijn ogen staren in de verte terwijl hij nadenkt over mijn vraag.

‘mijn klanten…mmm…’. Heel even zie ik een lichtje in zijn ogen gloeien. Maar dan draait hij zich om, maakt met een wegwerpbeweging van zijn goede arm duidelijk dat het gesprek ten einde is, en rolt zich op zijn zij. ‘Jaaaaap’ klinkt het nog even klaaglijk.

Je lokale reputatie vestigen en uitbouwen

Je lokale reputatie vestigen en uitbouwen


Laatst las ik op de BLOG van een collega-softwarebedrijfvoormakelaars-directeur dat een BLOG een fantastisch middel is ‘om je lokale reputatie te vestigen en uit te bouwen’. Nu is mijn reputatie (sinds ik als tiener in deze regio regelmatig dronken zingend en als gevolg daarvan brakend over straat zwalkte) weliswaar gevestigd, maar dan als (ooit) notoire zatlap. Dus, na lezing van het feit dat ‘een blog een fantastisch middel is om je lokale reputatie te vestigen en uit te bouwen’, zo geschreven door een collega-softwarebedrijfvoormakelaars-directeur, heb ik besloten de digitale pen ter hand te nemen en aldus mijn lokale reputatie om te buigen en daarna uit te bouwen in de richting van iets anders dan die van een (ooit) notoire zatlap. Maar waarover geschreven? Want om die reputatie te vestigen moet het ergens over gaan.

Haha! Internet tijdperk! Googelen op ‘makelaardij blog’. Dat biedt weinig (te kopiëren) materiaal. Ik lees BLOG's van collegae die zo tekeer gaan tegen de NVM dat ik het idee krijg dat zij op school gepest werd door Nico Vermeer Mathijssen en dat nu aan het verwerken zijn. Krijg ik weinig positieve energie van. Nu heb ik twee jonge zoontjes die de waarde van een goede nachtrust niet kennen, wat betekent dat ik zuinig moet zijn met mijn energie. Ook nog een onderneming te runnen, dus het moet over wat leukers gaan, het moet energie geven, niet kosten.

Nog wat makelaardij blogs opgezocht. Die doen me een beetje denken aan Ajax-Feyenoord, waarbij ik me, gezien het taalgebruik in sommige blogs, afvraag wanneer de schrijvers ervan elkaars clubhuis in brand gaan steken om daarna af te spreken op een weiland in de buurt van een grote stad om elkaar dan heel volwassen met opgerolde taxatierapporten de hersens in te slaan. Kan ik het ook niet over hebben aangezien ik vroeger altijd diegene was die in elkaar geslagen werd.

Deze BLOG gaat over ondernemer zijn. Want ik hoop dat hij door ondernemers gelezen gaat worden. En over hoe dat te combineren met die kids (en de bijgeleverde echtgenote, die in de VIVA heeft gelezen dat ze recht heeft op veel meer tijd en aandacht, terwijl jij je de pestpokken werkt om het door het gat in haar hand ontstane dreigende liquiditeitstekort af te wenden. Wat blijkt; afhankelijk van de mate waarin je hierin slaagt, groeit het gat in haar hand (of breidt zich uit naar beide handen en voeten en die van haar eeuwig jengelende vriendinnen) waarop jij in een deprimerende vicieuze cirkel raakt, waarna je echtgenote in de FLAIR leest dat het in is om een belachelijk veel jongere partner te hebben. Jij wordt dan, tot je grote geluk, gedumpt en kunt weer verder met je leven), maar dit geheel terzijde.

Oh ja, bent u een vrouwelijke makelaar, vervang dan VIVA en FLAIR door Playboy en FHM).

Hoe dan ook. Ondernemer zijn de meesten van u. En allemaal moeten we dat, al twitterend en Hyvend, combineren met een priveleven en een crisis en een veranderende markt. Genoeg te Bloggen dus. Ouders of grootouder zijn ook een aantal van u, anderen worden het wellicht nog. Bij de ene groep kan ik steun zoeken, de andere waarschuwen.

Over ondernemerschap lijkt het me leuk schrijven. Uiteindelijk hebben we allemaal een min of meer vergelijkbare ambitie. Dus, daar gaan we…Ondernemen in de makelaardij in 2009 is niet gemakkelijk. Verrassende uitspraak. En onzinnig. Ondernemen is nooit makkelijk. Gelukkig maar, want dan ging iedereen ondernemen (inclusief mijn vrouw en haar vriendinnen). Waardoor het overigens wel weer moeilijker zou worden, maar dat (opnieuw) terzijde. Op internet staan een heleboel definities van het woord ‘ondernemerschap’. De volgende sprak mij aan;

‘Ondernemerschap of entrepreneurschap is initiatief nemen tot en nieuwe organisaties opzetten als marktkansen zich voordoen’.

Hij spreekt aan omdat ‘initiatief’ wordt genoemd. Je zou daar ‘gedurfd’ voor kunnen zetten. Ik weet een leuk voorbeeld van ‘gedurfd initiatief’ in uw markt. Dat heet makelaarsland. Die zet een concept op waardoor hij ruzie krijgt met (bijna) alles wat makelaar heet in Nederland. Een compleet nieuw en ongekend initiatief! De branche staat op haar achterste benen en heeft het over oneerlijke concurrentie. Inmiddels heeft de ondernemer met gedurfd initiatief duizenden woningen in de verkoop. En kan ik uit ervaring vertellen dat menig makelaar zijn initiatief heeft willen kopiëren.

Het heeft ook te maken met het tweede deel van de definitie. Daarin staat ‘als marktkansen zich voordoen’. Lijkt me dat de kans zich voordeed in het geval van makelaarsland. Het gaat er niet om of je het eens bent met het concept makelaarsland. Ik wil duidelijk maken dat hij op een gedurfde manier initiatief nam op het moment dat een marktkans zich voordeed. Dat geeft stof tot nadenken. Wanneer nam ik voor het laatst gedurfd initiatief? En is het nu niet juist de tijd om dat te doen? Liggen er in deze markt niet enorme kansen als ik gedurfd initiatief weet te nemen? Is het aanbieden van deeldiensten of stunten met courtages nu echt gedurfd initiatief?

Ik heb gegoogled en gegoogled tot mijn vingertoppen blauw zagen, maar het antwoord staat niet op internet. Wij, ondernemers, moeten hem zelf beantwoorden. U voor uw bedrijf, en ik voor het mijne. En we mogen elkaar helpen bij het beantwoorden. Ik hoor dus graag jullie mening over dit onderwerp (of ieder ander).

Leuk boek wat ik recent heb gelezen en wat aansluit bij dit onderwerp. The Purple Cow van Seth Godin (te bestellen via www.managementboek.nl).