30 maart 2016, Mijn huis wordt verkocht!

Ik werd het gezeur zat. Al maanden klaagde mijn betere helft over het ontbreken van een voor haar vriendinnen aansprekende echtelijke stonde waarop ik, murw gekwetterd, besloot te gaan zoeken naar een groot huis waarin ik zonder moeite mijn duifje dagen achtereen kon ontlopen.


Terwijl zij de bezemsteel voor die nacht had geparkeerd, nam ik plaats achter de flatscreen in onze woonkamer. Door het scherm aan te raken kwam ik snel terecht op Google waar ik een vergelijkingssite van makelaars zocht. Ondertussen natuurlijk wel in de linkerhoek van het scherm verder gekeken naar studio sport om daarmee dat restje mannelijkheid wat nog niet door de eerder genoemde lieftallige deerne vakkundig de grond is was getrapt te koesteren.

Ah!
‘Online makelaars vergelijken’ op http://www.doitongoogle.nl/ belooft Google. Ik geef mijn woonplaats in en maak eerst een selectie op basis van de meningen van gebruikers. Meer dan 25 resultaten. Vervolgens op prijs (de term courtage is in 2014 afgeschaft, niemand wist meer wat het betekende), en dan op het al dan niet aanbieden van deeldiensten. Er blijven 9 kantoren over, met een score variërend van 9,6 tot 7,8. Eens kijken wat mijn mede-consumenten te vertellen hebben. Ik vermaak me een half uurtje met het lezen van de vaak eerlijke, en soms oneerlijke recensies van mensen die van de diensten van deze makelaars gebruik hebben gemaakt. Ik neem niet de 9,6 (die blijkt gespecialiseerd in appartementen in een buurt waar Cruella nog voor geen scheepslading botox gezien wil worden), maar klik door naar de website van 8,4. In de bijdragen van zijn klanten komt de warme benadering als een rode draad tevoorschijn, en dat spreekt me aan.

Ik beweeg mijn handen behendig over het scherm en ben onder de indruk van de zee aan informatie die bij de huizen staat. Niet alleen van de makelaar, maar ook van de huidige bewoners. Persoonlijke foto’s, filmpjes en verhalen geven me een beeld van de emotie van het huis, de buurt, het leven in en om het aanbod. De informatie van de makelaar geeft me inhoudelijk vertrouwen.

Ik tik contact aan. Mijn scherm weet wie ik ben en verstuurd automatisch alle data aan de makelaar. Net op tijd, want Ajax scoort, dus met mijn rechterhand sleep ik snel het studio sport scherm over de volle breedte van mijn tv, terwijl mijn linker in de bak met borrelnootjes graait. Niet voor lang, want een helder ‘ping’ vertelt me dat ik mail heb. Studio sport weer aan de kant, een mail van de makelaar. Hij bedankt me voor mijn reactie, belooft morgen persoonlijk contact met me op te nemen en stuurt ter lering en vermaak alvast een overzicht van alle door hem verkochte huizen in mijn wijk in de afgelopen twee jaar, en een overzicht van de huizenmarkt voor mijn wijk in het algemeen. Door op een link in de mail te klikken kom ik terecht op zijn website, waar mijn gegevens al zijn ingevuld en waar ik kan aangeven op welke manier ik van de diensten van deze makelaar gebruik wens te maken.

Nou, ik kan nog wel een paar A-4 tjes door fantaseren, maar het is 22.53 uur, mijn vrouw (die niet Cruella maar Marieke heet, en in werkelijkheid de allerliefste, slimste en mooiste vrouw die er bestaat is, nee echt, mannelijke lezers, die van jullie zijn ook leuk, maar Marieke is het helemaal), wil gaan slapen ik dus ook, maar wie weet kunnen jullie zelf een bijdrage leveren aan het vervolg van deze blog. Dat kan bijvoorbeeld op http://www.wazzuptalk.com/ 

Truste.