Going to the UK..
Dit is mijn vierde blog. Ik heb nu 5 volgers dus met dit gemiddelde moet ik nog ongeveer 10.000 blog’s schrijven om een stoer aantal volgers te krijgen, maar dit terzijde. In mijn eerste blog zei ik dat het over ondernemen zou gaan. En ik heb wat te melden. Want vanavond vertrek ik voor 2 dagen naar Birmingham. Om te bekijken of het voor ons interessant is om in 2011 in de UK te beginnen.
Jongensdroom
Toen ik 14 was fantaseerde ik met mijn vriendje Axel over onze op te starten internationale hotelketen ‘Recoubeau hotels’. Nu ben ik 39 en fantaseer als het over hotels gaat alleen nog over (Paris) Hilton. Maar dat terzijde. Punt is dat het er, 25 jaar later, van gaat komen. Volgend jaar gaan we open in twee landen, naast Nederland. Mijn zoontje zou zeggen ‘vet cool’ en dat vind ik zelf ook, maar dat hoor je niet te zeggen.
Hoor je niet te zeggen?
Ik krijg altijd verschrikkelijke jeuk van mensen die succesvolle ondernemers, waaronder makelaars, afbranden als waren zij niets meer dan op geld beluste, over lijken gaande, mislukte autoverkopers die toevallig de mazzel hebben gehad om zoveel geld te verdienen dat ze een leuke auto kunnen rijden. Ik zou willen zeggen: ‘Rot toch op, zielige loonslaaf die iedere avond, vastzittend in een ongelukkig huwelijk, te lang gestoofde hamlapjes naar binnen schuift, gezeten voor SBS 6, waar je vol wrok naar smakeloze programma’s kijkt, waarin je ziet hoe andere mensen die wel iets hebben geprobeerd hun laatste restje trots opzij zetten, om vervolgens aan te sluiten in de rij voor de voedselbank!’ Maar dat doe ik natuurlijk niet. Ik zet me er overheen.
Tuttuttut…
Ok, misschien een ietsiepietsie ongenuanceerd. Maar lucht wel lekker op! Afgelopen zaterdag mijn huis in verkoop gedaan. Bij een makelaar. Inderdaad, zaterdag. Was geen probleem, op zondag kon ook. Service gerichte makelaar.
Hard werken, vernieuwen, risico nemen, voelen, geven, passie…ondernemen…machtig vak.
dinsdag 23 februari 2010
maandag 22 februari 2010
Lezen...
Binnenkort komt Seth Godin naar Nederland. Voor wie hem niet kent, Godin is een marketing/online opper-Goeroe en schreef bestsellers als ‘Purple Cow’ en ‘gehaktballen met slagroom’. Erg goede boeken en bijna verplicht leesvoer voor iedere zichzelf respecterende makelaar in deze tijd. Hij heeft ook een Blog die het volgen waard is.
Nog meer lezen..
Als je de boeken van Godin hebt gelezen (het zijn er nog meer) kun je doorgaan met ‘Blue Ocean Strategy’. Wij vonden dat boek zo goed dat we sinds drie weken een medewerker (Andrew) hebben die zich full-time bezighoudt met het zoeken naar een Blue Ocean in de makelaardij. Wat dat is? Dan moet je het boek lezen. En je melden bij Andrew, die zoekt naar ontwikkelingen in de makelaardij voor de komende vijf jaar.
En nog meer lezen..
Tussen het lezen door moet er natuurlijk ook gewerkt worden. En heb je wellicht nog een thuis waar je vrouw verwacht dat je ,zo nu en dan, daadwerkelijke interesse toont. Dus ga je ‘Getting things done’ lezen. Dit boek leert je op een simpele manier je dagelijkse werkzaamheden te organiseren waardoor je dingen op tijd af hebt en met veel meer rust in je geest rondloopt, en dus de verjaardag van je echtgenote niet meer zo vaak vergeet.
En dan nog meer lezen…
Nu je geïnspireerd bent door Godin en door ‘Blue ocean strategy’ en georganiseerd door ‘Getting things done’ wil je misschien fundamenteel met je makelaardij aan de gang. Dan kun je ‘The Rockefeller habits’ lezen. Het vertelt hoe je strategie kunt vastleggen en terugbrengen naar hapklare, uitvoerbare brokken die richting geven aan je bedrijf.
Magic!
Er bestaan geen boeken die je in een magisch actielijstje opsommen welke stappen je moet doorlopen om een mega-succesvol makelaar te worden en er zijn veel meer goede boeken dan de genoemde. Door jezelf te verrijken met kennis (buiten de PE om) uit allerlei bronnen zul je beter in staat zijn te bestaan in de continu veranderende hedendaagse markt. Via internet kun je die kennis vervolgens eenvoudig delen met anderen. En dat is het doel van deze blog.
dinsdag 16 februari 2010
De slag bij Schubbesnotterveen
Zwerver
Op een zaterdagmiddag liep ik met vrouw en zoons door Arnhem, toen ik bijna struikelde over een zwerver. Omdat ik toch al vreselijk jeuk had van het gewinkel gebaarde ik mijn vrouw door te lopen, pakte een stuk van twee euro uit mijn zak en bukte om het in het bakje van de, zacht kreunende, zwerver te gooien. Opgeschrikt door het gerammel van het muntstuk keek de zwerver me met bloeddoorlopen ogen aan.
‘Bedankt’ zuchtte hij.
‘Hoe is het zover met je gekomen?’ vroeg ik, geïntrigeerd door het ooit stijlvolle kostuum dat nu in lompen om de man heen hing.
‘Jaap’ murmelde de man zacht en nog een keer ‘Jaap!’ nu harder en met een agressieve blik. Ik keek niet begrijpend om me heen, op zoek naar Jaap maar zag niemand. ‘Ooit was ik succesvol in de makelaarsbranche’ kwam er uit zijn tandeloze mond, vergezeld van de geur van goedkope wijn. ‘maar toen…JAAAP’ spuugde hij uit.
Munitie
‘En je arm, wat is daarmee gebeurd’ vroeg ik, met een knikje naar de stomp die onder zijn rechtermouw verborgen ging.
‘De slag bij Schubbesnotterveen, ik vocht in de voorste gelederen. Het was tegen enen toen we heuvel 12 aanvielen die werd verdedigd door een andere makelaarsvereniging. Ik weet nog dat ik een scherpe pijn voelde, opzij keek en zag dat mijn arm werd afgerukt door een clusterrapport over dalende huizenprijzen en taxatiestandaarden. Dat was de geliefde munitie in die tijd.’ De zwerver en ik kijken elkaar woordeloos aan.
Klanten
‘Maar je klanten dan?’ vraag ik. ‘Die bleven je toch wel trouw? Tenslotte heb je een belangrijke rol gespeeld bij één van de belangrijkste en leukste beslissingen in hun leven’. De zwerver neemt een flinke slok uit een met papier omwikkelde fles wijn. Zijn ogen staren in de verte terwijl hij nadenkt over mijn vraag.
‘mijn klanten…mmm…’. Heel even zie ik een lichtje in zijn ogen gloeien. Maar dan draait hij zich om, maakt met een wegwerpbeweging van zijn goede arm duidelijk dat het gesprek ten einde is, en rolt zich op zijn zij. ‘Jaaaaap’ klinkt het nog even klaaglijk.
woensdag 10 februari 2010
Je lokale reputatie vestigen en uitbouwen
Je lokale reputatie vestigen en uitbouwen
Laatst las ik op de BLOG van een collega-softwarebedrijfvoormakelaars-directeur dat een BLOG een fantastisch middel is ‘om je lokale reputatie te vestigen en uit te bouwen’. Nu is mijn reputatie (sinds ik als tiener in deze regio regelmatig dronken zingend en als gevolg daarvan brakend over straat zwalkte) weliswaar gevestigd, maar dan als (ooit) notoire zatlap. Dus, na lezing van het feit dat ‘een blog een fantastisch middel is om je lokale reputatie te vestigen en uit te bouwen’, zo geschreven door een collega-softwarebedrijfvoormakelaars-directeur, heb ik besloten de digitale pen ter hand te nemen en aldus mijn lokale reputatie om te buigen en daarna uit te bouwen in de richting van iets anders dan die van een (ooit) notoire zatlap. Maar waarover geschreven? Want om die reputatie te vestigen moet het ergens over gaan.
Haha! Internet tijdperk! Googelen op ‘makelaardij blog’. Dat biedt weinig (te kopiëren) materiaal. Ik lees BLOG's van collegae die zo tekeer gaan tegen de NVM dat ik het idee krijg dat zij op school gepest werd door Nico Vermeer Mathijssen en dat nu aan het verwerken zijn. Krijg ik weinig positieve energie van. Nu heb ik twee jonge zoontjes die de waarde van een goede nachtrust niet kennen, wat betekent dat ik zuinig moet zijn met mijn energie. Ook nog een onderneming te runnen, dus het moet over wat leukers gaan, het moet energie geven, niet kosten.
Nog wat makelaardij blogs opgezocht. Die doen me een beetje denken aan Ajax-Feyenoord, waarbij ik me, gezien het taalgebruik in sommige blogs, afvraag wanneer de schrijvers ervan elkaars clubhuis in brand gaan steken om daarna af te spreken op een weiland in de buurt van een grote stad om elkaar dan heel volwassen met opgerolde taxatierapporten de hersens in te slaan. Kan ik het ook niet over hebben aangezien ik vroeger altijd diegene was die in elkaar geslagen werd.
Deze BLOG gaat over ondernemer zijn. Want ik hoop dat hij door ondernemers gelezen gaat worden. En over hoe dat te combineren met die kids (en de bijgeleverde echtgenote, die in de VIVA heeft gelezen dat ze recht heeft op veel meer tijd en aandacht, terwijl jij je de pestpokken werkt om het door het gat in haar hand ontstane dreigende liquiditeitstekort af te wenden. Wat blijkt; afhankelijk van de mate waarin je hierin slaagt, groeit het gat in haar hand (of breidt zich uit naar beide handen en voeten en die van haar eeuwig jengelende vriendinnen) waarop jij in een deprimerende vicieuze cirkel raakt, waarna je echtgenote in de FLAIR leest dat het in is om een belachelijk veel jongere partner te hebben. Jij wordt dan, tot je grote geluk, gedumpt en kunt weer verder met je leven), maar dit geheel terzijde.
Oh ja, bent u een vrouwelijke makelaar, vervang dan VIVA en FLAIR door Playboy en FHM).
Hoe dan ook. Ondernemer zijn de meesten van u. En allemaal moeten we dat, al twitterend en Hyvend, combineren met een priveleven en een crisis en een veranderende markt. Genoeg te Bloggen dus. Ouders of grootouder zijn ook een aantal van u, anderen worden het wellicht nog. Bij de ene groep kan ik steun zoeken, de andere waarschuwen.
Over ondernemerschap lijkt het me leuk schrijven. Uiteindelijk hebben we allemaal een min of meer vergelijkbare ambitie. Dus, daar gaan we…Ondernemen in de makelaardij in 2009 is niet gemakkelijk. Verrassende uitspraak. En onzinnig. Ondernemen is nooit makkelijk. Gelukkig maar, want dan ging iedereen ondernemen (inclusief mijn vrouw en haar vriendinnen). Waardoor het overigens wel weer moeilijker zou worden, maar dat (opnieuw) terzijde. Op internet staan een heleboel definities van het woord ‘ondernemerschap’. De volgende sprak mij aan;
‘Ondernemerschap of entrepreneurschap is initiatief nemen tot en nieuwe organisaties opzetten als marktkansen zich voordoen’.
Hij spreekt aan omdat ‘initiatief’ wordt genoemd. Je zou daar ‘gedurfd’ voor kunnen zetten. Ik weet een leuk voorbeeld van ‘gedurfd initiatief’ in uw markt. Dat heet makelaarsland. Die zet een concept op waardoor hij ruzie krijgt met (bijna) alles wat makelaar heet in Nederland. Een compleet nieuw en ongekend initiatief! De branche staat op haar achterste benen en heeft het over oneerlijke concurrentie. Inmiddels heeft de ondernemer met gedurfd initiatief duizenden woningen in de verkoop. En kan ik uit ervaring vertellen dat menig makelaar zijn initiatief heeft willen kopiëren.
Het heeft ook te maken met het tweede deel van de definitie. Daarin staat ‘als marktkansen zich voordoen’. Lijkt me dat de kans zich voordeed in het geval van makelaarsland. Het gaat er niet om of je het eens bent met het concept makelaarsland. Ik wil duidelijk maken dat hij op een gedurfde manier initiatief nam op het moment dat een marktkans zich voordeed. Dat geeft stof tot nadenken. Wanneer nam ik voor het laatst gedurfd initiatief? En is het nu niet juist de tijd om dat te doen? Liggen er in deze markt niet enorme kansen als ik gedurfd initiatief weet te nemen? Is het aanbieden van deeldiensten of stunten met courtages nu echt gedurfd initiatief?
Ik heb gegoogled en gegoogled tot mijn vingertoppen blauw zagen, maar het antwoord staat niet op internet. Wij, ondernemers, moeten hem zelf beantwoorden. U voor uw bedrijf, en ik voor het mijne. En we mogen elkaar helpen bij het beantwoorden. Ik hoor dus graag jullie mening over dit onderwerp (of ieder ander).
Leuk boek wat ik recent heb gelezen en wat aansluit bij dit onderwerp. The Purple Cow van Seth Godin (te bestellen via www.managementboek.nl).
Laatst las ik op de BLOG van een collega-softwarebedrijfvoormakelaars-directeur dat een BLOG een fantastisch middel is ‘om je lokale reputatie te vestigen en uit te bouwen’. Nu is mijn reputatie (sinds ik als tiener in deze regio regelmatig dronken zingend en als gevolg daarvan brakend over straat zwalkte) weliswaar gevestigd, maar dan als (ooit) notoire zatlap. Dus, na lezing van het feit dat ‘een blog een fantastisch middel is om je lokale reputatie te vestigen en uit te bouwen’, zo geschreven door een collega-softwarebedrijfvoormakelaars-directeur, heb ik besloten de digitale pen ter hand te nemen en aldus mijn lokale reputatie om te buigen en daarna uit te bouwen in de richting van iets anders dan die van een (ooit) notoire zatlap. Maar waarover geschreven? Want om die reputatie te vestigen moet het ergens over gaan.
Haha! Internet tijdperk! Googelen op ‘makelaardij blog’. Dat biedt weinig (te kopiëren) materiaal. Ik lees BLOG's van collegae die zo tekeer gaan tegen de NVM dat ik het idee krijg dat zij op school gepest werd door Nico Vermeer Mathijssen en dat nu aan het verwerken zijn. Krijg ik weinig positieve energie van. Nu heb ik twee jonge zoontjes die de waarde van een goede nachtrust niet kennen, wat betekent dat ik zuinig moet zijn met mijn energie. Ook nog een onderneming te runnen, dus het moet over wat leukers gaan, het moet energie geven, niet kosten.
Nog wat makelaardij blogs opgezocht. Die doen me een beetje denken aan Ajax-Feyenoord, waarbij ik me, gezien het taalgebruik in sommige blogs, afvraag wanneer de schrijvers ervan elkaars clubhuis in brand gaan steken om daarna af te spreken op een weiland in de buurt van een grote stad om elkaar dan heel volwassen met opgerolde taxatierapporten de hersens in te slaan. Kan ik het ook niet over hebben aangezien ik vroeger altijd diegene was die in elkaar geslagen werd.
Deze BLOG gaat over ondernemer zijn. Want ik hoop dat hij door ondernemers gelezen gaat worden. En over hoe dat te combineren met die kids (en de bijgeleverde echtgenote, die in de VIVA heeft gelezen dat ze recht heeft op veel meer tijd en aandacht, terwijl jij je de pestpokken werkt om het door het gat in haar hand ontstane dreigende liquiditeitstekort af te wenden. Wat blijkt; afhankelijk van de mate waarin je hierin slaagt, groeit het gat in haar hand (of breidt zich uit naar beide handen en voeten en die van haar eeuwig jengelende vriendinnen) waarop jij in een deprimerende vicieuze cirkel raakt, waarna je echtgenote in de FLAIR leest dat het in is om een belachelijk veel jongere partner te hebben. Jij wordt dan, tot je grote geluk, gedumpt en kunt weer verder met je leven), maar dit geheel terzijde.
Oh ja, bent u een vrouwelijke makelaar, vervang dan VIVA en FLAIR door Playboy en FHM).
Hoe dan ook. Ondernemer zijn de meesten van u. En allemaal moeten we dat, al twitterend en Hyvend, combineren met een priveleven en een crisis en een veranderende markt. Genoeg te Bloggen dus. Ouders of grootouder zijn ook een aantal van u, anderen worden het wellicht nog. Bij de ene groep kan ik steun zoeken, de andere waarschuwen.
Over ondernemerschap lijkt het me leuk schrijven. Uiteindelijk hebben we allemaal een min of meer vergelijkbare ambitie. Dus, daar gaan we…Ondernemen in de makelaardij in 2009 is niet gemakkelijk. Verrassende uitspraak. En onzinnig. Ondernemen is nooit makkelijk. Gelukkig maar, want dan ging iedereen ondernemen (inclusief mijn vrouw en haar vriendinnen). Waardoor het overigens wel weer moeilijker zou worden, maar dat (opnieuw) terzijde. Op internet staan een heleboel definities van het woord ‘ondernemerschap’. De volgende sprak mij aan;
‘Ondernemerschap of entrepreneurschap is initiatief nemen tot en nieuwe organisaties opzetten als marktkansen zich voordoen’.
Hij spreekt aan omdat ‘initiatief’ wordt genoemd. Je zou daar ‘gedurfd’ voor kunnen zetten. Ik weet een leuk voorbeeld van ‘gedurfd initiatief’ in uw markt. Dat heet makelaarsland. Die zet een concept op waardoor hij ruzie krijgt met (bijna) alles wat makelaar heet in Nederland. Een compleet nieuw en ongekend initiatief! De branche staat op haar achterste benen en heeft het over oneerlijke concurrentie. Inmiddels heeft de ondernemer met gedurfd initiatief duizenden woningen in de verkoop. En kan ik uit ervaring vertellen dat menig makelaar zijn initiatief heeft willen kopiëren.
Het heeft ook te maken met het tweede deel van de definitie. Daarin staat ‘als marktkansen zich voordoen’. Lijkt me dat de kans zich voordeed in het geval van makelaarsland. Het gaat er niet om of je het eens bent met het concept makelaarsland. Ik wil duidelijk maken dat hij op een gedurfde manier initiatief nam op het moment dat een marktkans zich voordeed. Dat geeft stof tot nadenken. Wanneer nam ik voor het laatst gedurfd initiatief? En is het nu niet juist de tijd om dat te doen? Liggen er in deze markt niet enorme kansen als ik gedurfd initiatief weet te nemen? Is het aanbieden van deeldiensten of stunten met courtages nu echt gedurfd initiatief?
Ik heb gegoogled en gegoogled tot mijn vingertoppen blauw zagen, maar het antwoord staat niet op internet. Wij, ondernemers, moeten hem zelf beantwoorden. U voor uw bedrijf, en ik voor het mijne. En we mogen elkaar helpen bij het beantwoorden. Ik hoor dus graag jullie mening over dit onderwerp (of ieder ander).
Leuk boek wat ik recent heb gelezen en wat aansluit bij dit onderwerp. The Purple Cow van Seth Godin (te bestellen via www.managementboek.nl).
Abonneren op:
Posts (Atom)
